Iki rek gawe sing bingung golek naskah drama basa jawa gawe wong 18, monggo iki di copy paste. harapanku mek 1 rek, drama iki iso ditampilno lan hasil e apik. Mugo-mugo bermanfaat yo rek....
POCONG MALEM MINGGU
Penulis :
Rizki Nurfaizah
Sri Wahyuningtyas
Ida Fitriani
Panata Setting :
Rizki Nurfaizah
Ida Fitriani
Ketua :
Chandra Meliniati
Pemain :
Ida
fitriani – Ida
Anisa
Dicta – Anis
Mira
Anggraini – Mira
Bagus
– Pak RT, Bapak e ida
Sri
– Bu RT, Ibuk e Ida
Rizki
– Ibuk e Anis
Vita
– Bu Haji Vita
Fahmi
– Pocong
Mutia
– Mbak Mut,
Mlijo
Meli
– Yu ti, Tukang Jamu
Novita
Putri – Mbah tuwek
Linda
– Cak Darmin, Tukang ronda
Grace
–Cak Parman, Tukang ronda
Dias
– Mbak Dias
Anghyang
– Mbak Anghyang
Intan
– Mbak Paijem, Pembantu pak rt
Ula
– Adek, Putune Mbah tuwek
Dira - Mbak Dira, Maling Hp
(Isuk isuk pas pak rt lan bu rt
lagi omong omongan ning teras omah)
Mbak Dias, Mbak Anghyang : “Assalamualaikum.....”
Pak rt, Bu rt : “Waalaikumsalam”
Pak rt : “Ono opo to dik iki??”
Mbak Dias : “Ngeten pak, kulo
ajeng e laporan... menawi malem minggu singen hp kulo ical.”
Mbak Anghyang : “Inggih pak,
niki sampun setunggal minggu...”
Bu rt : “Lha kok iso se hp
ilang dik??”
Mbak Dias : “Lha nggih niku bu,
kulo nggih bingung...”
Bu rt : “Malem minggu dik? Ojo
ojo iki penggaweane anu iku pak?”
Pak rt : “Hus.. ojo ngomong
ngono to buk...”
Mbak Dias, Mbak Anghyang :
(Bingung)
Par rt : “Yo wes, saiki
sampeyan gak usah kuatir, aku tak njaluk tulung wong-wong ning kampung kene
gawe nggolek i hp ne sampeyan sing ilang...”
Mbak Dias, Mbak Anghyang : “Inggih
pun pak, bu kulo pamit mawon. Ngapunten ngerepoti panjenengan....”
Bu rt : “Iyo wes, ati-ati yo
dik....”
(Sak marine Mbak Dias karo Mbak
Anghyang mulih.....)
Pak rt : “Budreg aku buk, moso isuk isuk wes onok laporan hp
ilang”
Mbak Paijem : “Niki pak
unjukane....”
Bu rt : “Yo wes rapopo to pak, lha te laporan opo
maneh? Beras plastik ngno ta?”
Ida : “Oalah pak buk. Isuk isuk kok wes
ngomongno laporane wong. Kok ora ngomongno
hpne anak e seng anyar iki loh??”
Bu rt : “Halah” (Karo mesem
kecut)
Pak rt : “Ora oleh ngomongno ngonoku. Nko lek
ilang piye?”
Ida : “Lek ilang yo tukokno neh tah pak???”
Bu rt : “Anggite golek duik ra angel a?”
Ida : “Oalaah buk buk, yo wis aku tak budal sekolah.” (Mlayu)
Bu rt : “Yuh anakmu pak, budal
sekolah ra salim ra salam... arek sakiki.....”
Par rt : “Halah yo ben buk, wes
yo buk aku arep e resik resik ng mburitan, mumpung malem minggu...”
Bu rt : “Iyo pak, aku tak
ngenteni mlijo ae ning kene....”
(Ora let sue)
Mbak Mut : “Blonjo…blonjoo…
blonjoo buuu….!!!!”
Bu rt : “Yu, lombok cilik e
1000 yo....”
Bu Rizki : “Lha iki opo mlijone ning kene. Ono manisah
e tah yu? Aku tak golek, gak tuku tapi ....”
Mbak Mut
: “Halah sampeyan bu...” (Diencepi)
Bu Rizki : “Oalah yo wis kah yu, aku
manisah e 2000 ae..”
Bu rt : “Aku
oleh ngutang tahh ?”
Mbak Mut : “Yo
ojo to… Lek kabeh ngutang lha kae batine gae aku lha entek to Bu
rt....”
Bu rt : “Halah yowes to... Aku tambah
bayem e 1 yu...”
Mbak Mut : “Monggo..... niki
kresek e....”
Bu Rizki : “Yowis mbak yu, aku
tak mulih disek yo… tak ndang masak aku…. Monggo Bu rt....”
Bu rt : “Lho sek to mbak yu,
aku onok info penting iki…” (Bu Rizki ora sido mulih)
Bu Rizki
& Mbak Mut : “Opo to??? (Barengan)
Bu rt : “Lho kan? Lak podo pingin roh kabeh tah?”
Bu Rizki
: “Yoyo tah mbak yu, lha
sampeyan lek ngomong ngono….. yokpo te
gak pingin eroh”
Bu rt :
“Halah sampeyan ae kok…
yo sek, dadi ngene loh…. Dek mang isuk iku onok arek ng omah, jarene hp ne
ilang.”
Bu Rizki
: “lha? Kok iso se bu hp ilang??”
Mbak Mut:
“Lha yo iku Bu rt…. Waduh, kampung e dw wes gak aman iki bu....”
Bu rt: “Lek
jare jarene mbah-mbah biyen, lek hp ilang iku jarene dijupuk pocong mbak yu….”
Bu Haji Vita
: “Assalam mualaikum???”
Bu rt, Mutia, Rizki : (Kaget) “aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa......!!!!!”
(Mbengok)
Bu Haji Vita : “Sek
to, iki salam ku kok gak di jawab? Onok wong salam malah kaget. Podo nggosip
opo seh?”
Rizki : “Anu bu haji, niki loh, Bu rt sanjang
tiros e hp ne lare lare dicolong pocong….”
Bu Haji Vita : “Halah, jaman saiki kok
sek percoyo pocong to?”
Bu rt : “Lha niki wonten kejadian e bu, piye?”
Mbak Mut:
“Kok iso to bu, pocong nyolong hp?”
Bu Rizki
: “piye to? Pocong iso
nyupuk hp yu,
jare…”
Bu rt : “lha yo iku seng nggarai bingung, ono kedadeane.”
Bu Haji Vita :
“Alah yo wes to gak usah
percoyo karo kedadian ngonoiku.”
Bu Rizki
: “Yowes lek ngono, aku tak
moleh disek mbakyu, Bu rt, Bu Haji,
monggo....”
Mbak Mut :
“Ati mbak yu lek ketemu
pocong...”
Bu Rizki
: “Yo ojo ndungakno
ngono tah!!!”
Bu rt : “yo wes lah aku tak moleh pisan. Iki mbakyu, aku 3000 yo...”
Mbak Mut : “Iyo bu...”
Mbak Mut :
“Iki bu haji sido
belonjo opo ora?”
Bu Haji Vita : “Engga
wes aku iki maeng mek e liwat tak kirone ono opo.....”
Mbak Mut:
“Nggihh pun Bu Haji. Monggo, assalamualaiku...”
Bu Haji Vita : “Waalaikum
salam....”
(Sore- sore pas jam mulih sekolah. Arek 3
mlaku karo hp an)
Ida : “He rek… tugas e sekolah kok akeh seh?”
Anis : “Iyo i.. jan kesel aku nggarap e…”
Mira : “Halah. Gak usah bingung wes, nko malem
mingguan ae rekkk…”
Anis : “Oke tok Mir, sumpek aku mikirno pr,
sekali-kali dulin ngono”
Ida : “Iyo wes, ngko bbm en aku yo rek lek sido.
Bye rekk… aku tak melbu sek yoo!!”
Mira, Anis : “Okeee….”
(Ida lungguh ning ngarep omah karo hp
an. Moro-moro tukang jamu teko)
Yu Ti : “Jamu… Jamu…. Bu tuku jamu opo ora??”
Yu Ti : “Nduk.. ibuk e tuku jamu opo ora?”
Ida : (Ora njawab)
Yu Ti : “Ancen, arek saiki penggaweane hpan ae…
lek jaman biyen yo ora onok hp ora ngerti facebook an, bbman lan liyo liyane
wes…., mulih sekolah yo macul ngewangi bapak ibuk e ning sawah.”
Ida : “Koyok onok seng ngomong se?” (Karo tolah toleh) “Lho….” (Kaget)
Yu Ti : “Nduk ibuk e jamu ora?”
Ida : “Sek yo mbak…”
Ida : (Nyeluk ibuk e) “Buuuuuuukkkk……. Jamu
opo oraa????”
Bu rt : “Iyo seeeeeekkk……”
(Bu rt metu)
Bu rt : “Yu Ti, aku puyang e
siji....”
Yu Ti : “Inggih bu....”
(Bu Rizki Liwat ning ngarep
omah e Pak rt)
Bu rt : “Mbak yu.... gak jamu
aaa?”
Bu Rizki : (Nyedek i tukang
jamu) “Yu, onok jamu gae tambah ayu a?”
Yu Ti : “Raonok mbakyu, lek pingin
ayu yo nang dukun ae kono...”
Bu Rizki : “Halah, onok ae
sampeyan yu...”
Bu rt : “Arep e nang ndi
sampeyan bu?”
Bu Rizki : “Aku arep e nang
warung bu, wes yo bu... Yu Ti, sepurane yu aku gak jamu disek...”
Yu Ti : “Iyo yu ora popo...”
Yu Ti : “Bu, bu... jarene Mbak
Mut ning kene onok pocong sing nyolong hp ta?”
Bu rt : “Halah, iyo tapi wong
kampung podo gak percoyo....”
Yu Ti : “Lha nggih bu, nek
dereng weruh pocong e niku nggih dereng percoyo....”
Bu rt : “Halah yu, sampeyan
niat dodolan opo ngerasani pocong?”
Yu Ti : “Nggih sadean to bu...”
Bu rt : “Yo wis ndang to lek
jojo....”
Yu Ti : “Anu, niki wau jamune
dereng dibayar” (Karo mringis)
Bu rt : “Da, ida jupukno dompet
e ibuk nduk....”
Ida : “Aduh bukk.... (Melbu
njupuk dompet)”
Ida : “Nyoh buk....”
Bu rt : “Piro yu?”
Yu Ti : “3000 ae bu....”
Bu rt : “Iki....”
Yu Ti : “Inggih, pareng bu.....”
Bu rt : “Iyooo....”
Bu rt : “Da, kowe nko ojok metu
bengi loh....”
Ida : “Opo o seh buk?”
Bu rt : “Yo wes lek dikandani
ora manut!”
(Ning panggonan liyane)
Anis : (Dok dok lawang omah e)
Bu Rizki : “Duh… sopo yo?”
Anis : (Dok dok tambah banter)
Bu Rizki : “Aduh sopo yo iki???
Moro moro pocong. Aku ning omah dewean....”
Bu Rizki
: “Tak bukan no opo ora
yo…”
Anis : “Duh nang ndi seh ibuk
iki???” (Karo dok dok omah e)
Bu Rizki
: (Mbukak lawang alon-alon) “Yallah......... !!!” (Kaget,
Ibu lan anak e kaget)
Anis : “Duh.. opo seh buk,
nggarai kaget aeee....”
Bu Rizki : ”Nis, Nis, tak kirakno lak pocong tah....”
Anis : “Buk, buk... onok ta
pocong awan awan???”
Bu Rizki : “Halah, yo wes
kah... kono ndang adus....”
Pas jam 8 bengi....
Mira : “Assalamualaikum......
Nis, Anis....”
Bu Rizki : “Waalaikum salam...
melbu o nduk... “
Mira : “Inggih budhe...”
Bu Rizki : “Iki sopo to?”
Mira : “Kulo Mira budhe...
Rencang e Anis...”
Bu Rizki : “Lho kok gak tau
weruh yo aku....”
Mira : “Inggih budhe, kulo ten
kampung mriki kost...”
Bu Rizki : “Olah, arek kost
to....”
Bu Rizki : “Nis... Anis....
koncomu iki loh...”
Anis : “Lho wes sue a Mir?”
Mira : “Ora kok, jek tas nis...”
Bu Rizki : “Iki arep e kerja
kelompok ngono a rek?”
Anis : “Lho... iyo buk, tapi
ning omah e koncoku......”
Bu Rizki : “Lho.. ojok metu
nduk iki wes jam 8, malem minggu salahan, gak niat sinau iki, mesti dulin
iki...”
Anis : “Halah enggak buk...”
Mira : “Inggih budhe, kulo
kalih anis ajenge kerja kelompok...”
Bu Rizki : “Halah, yo wis
kah... ndang mulih loh tapi.... kowe tak kandani ra kenek. Ati ati ketemu
pocong yo....”
Anis : “Halah buk, jaman saiki
ndek ndi onok pocong??”
Bu Rizki : “Yo wes, lek tak
kandani ora percoyo, ketemu pocong lak sukur kowe....”
Anis : “Yo wes buk, pamit...
sangune buk....”
Bu Rizki : “Nyoh...” (Ngelungno
duwik)
Mira : “Budhe, monggo....”
Bu Rizki : “Iyo nduk,
ati-ati....”
(Pas mari metu omah e Anis, ora
let sue...)
Anis : “He, Mir, kowe gak
merinding a?” (Ning mburine Anis iki onok pocong)
Mira : “Ora i....”
Anis : “Tenan a Mir, ojok ojok
ancen tenan jarene ibuk ku....”
Mira : “Halah gak mungkin
tah... Malem minggu ndek ndi onok medi...”
Anis : “Lha iyo se Mir tapi
kok....”
Mira : “Waduh... wes ta iki wes
teko omah e Ida iki. Wes ayok ndang nyusul Ida....”
(Ing ngarep omah e Pak rt)
Mira, Anis : “Assalamualaikum.......
Da idaaaa.....”
Ida : “Waalaikum salam....
melbu o rek...”
(Mira karo Anis melbu)
Ida : “Buk, iki loh onok kanca
ku...”
Bu rt : “Yo wes no kongkon
melbu. Jupukno jajan ning pawong kuwi loh.”
Ida : “Halah wes gak usah, aku
arep e nang omah e kancaku...”
Bu rt : “Biyuh? Bengi bengi
ngeneki? Kowe ra wedi a?”
Ida : “Enggak wes. Wedi opo?
Wong malem minggu yo ganok medi ta buk....”
Bu rt : “Halah kono wes.... gak
sangu loh tapi...”
Ida : “Olah buk.....”
Ida : “Pak... Sangu pak...”
Bu rt : “Bapakmu metu mang...”
Ida : “Aduh bukk... Yo wes kah,
aku tak nyupuk celengan wae....”
Bu rt : “Kono wes ndang budal,
selak bengi.....”
Ida : “Budal buk...” (Ida,
Mira, Anisa pamit nang Bu rt)
Bu rt : “Lek e ketemu pocong
aku ora tanggung jawab loh....”
Ida : “Iyo buk...”
(Ning dalan)
Ida : “He rek... enak e saiki
nang ndi yo?”
Mira : “Njajan ning etan e
prapatan ae? Piye?”
Anis : “Aku melok ae wes
rek....”
(Mlaku wong 3 meneng-menengan
karo hp an dewe dewe)
Mbah tuwek : “Eh copott!!”
(Kaget)
Ida : “Yallah mbah... piye to?”
Mbah tuwek : “Lha kowe piye,
lha wong onok mbah mlaku yo di terak ae, mbah e wes tuwek..”
Ida : “Nggih mbah ngapunten...”
Mbah tuwek : “Aduh wes... Arek
jaman saiki, dulinan e hp ae... Nek ilang sukur kowe nduk”
Anis : “Yallah mbah, ojok
sampek!”
Mbah tuwek : “Lha kowe
dikandani ra manut...”
Ida : “Inggih-inggih mbah...”
Mbah tuwek : “Ati ati kowe nko
ketemu pocong.....”
Mira : “Duh mbah, malem minggu
pocong e ra metu tah...”
Mbah tuwek : “Yowes lak gak
kenek dikandani....”
Ida : “Halah ayok wes rek....
selak bengi....”
Mbah tuwek : “Yuh arek saiki
nang wong tuwa ora boso.... wes wes....”
(Pas Liwat ning ngarep e pos
ronda)
Cak Darmin : “He nduk.... te
nang ndi kowe kok metu wong 3 bengi-bengi ngene?”
Cak Parman : “Iyo i, lha podo
ora wedi karo pocong a?”
Ida : “Jaman saiki onok pocong
tahh cak?”
Mira : “Lha yo iku.... iki opo
o seh kok kabeh wong podo ngomongno pocongan?”
Anis : “Lha yo mboh ta Mir,
malem minggu iloh jarene onok pocong.... wes wes..”
Mira : “Yo wes ayok kah... bah wes, kabeh wong kok ngomongno pocong...”
(Arek 3 mlaku, ngadoh saka pos
kamling)
Cak Darmin : “Duh arek arek iki
jan ndableg kandanane...”
Cak Parman : “Iyoalah.. bah wes
cak. Sampeyan gak malem mingguan a cak?”
Cak Darmin : “Ora wes, bojo
karo anak ngenteni ndek omah...”
Cak Parman : “Alah cak cak...
ayok wes main maneh....”
(Sakmarine njajan ning
prapatan)
Ida : “Rek piye malem mingguan
e? Enak ta?”
Mira, Anis : “Enak daaa... enak
tenaann”
Ida : “Rek ayok selfi sek a....
bar ngene tak gawenen dp”
Mira, Anis: “Ayok ayok...”
Ida : “Nggawe hp ku ae rek...
cek bening....”
Ida : (Mbukak Tongsis) “1.. 2..
3...”
Anis : “Ndelok rek....”
(Pas foto ne dadi, lha kok Anis
kaget, Ning mburine Mira lhakok onok pocong)
Anis : “Lho iki opo seh? Da
delok en talah, iki opo?”
Ida : “Yaallah.. opo iku?”
Mira : “He rek.. iku
pocongggggggggggg.................!!!!!!!!”
(Hp ne Ida langsung diuncalne.
Arek 3 iku langsung mlayu keweden)
(Pas mlayu liwat ngarep e pos
kamling)
Cak Darmin : “Lho loh... arek 3
iki lapo mlayu bengi bengi.”
Cak Parman : “Lha yo iku, iki
rupane mari petukan karo pocong iki cak...”
Cak Darmin : “Rupane, lha wong
raine podo keweden kuwi...”
Cak Parman : “Yo wes, ayok
ndang disusul cak, nko lek ilang awak e gak oleh sangu tekok pak rt”
Cak Darmin : “Ayok ndang”
(Bareng teko omah e Bu rt)
Ida : “Buk... bukkkk...!! bukak
no lawang e bukkk.....”
Mbak Paijem : “Onok opo to
mbak?”
Ida : “Ibuk ndi mbak???”
Mbak Paijem : “Sek sampeyan
melbu disek”
Ida : “Mbak banyu mbakk......”
Mbak Paijem : “Niki mbak.....”
(Ngekekno 3 gelas banyu putih)
(Ning dalan, Cak Darmin lan Cak
Parman ketemu karo mbah tuwek)
Mbah tuwek : “Cak Man, iki aku
mau nemu hp pas liwat nang prapatan.”
Cak Darmin : “Lho lha iki kok
koyok hpne anak e pak rt yo?”
Cak Parman : “Iyo i cak, yo wes
ayok ndang di kekno ae nang omah e pak rt!!”
Cak Darmin : “Ayok... mbah
matur suwun nggih...”
Mbah Tuwek : “Iyo cak.... Oh
iyo lek sampeyan ketemu putuku cak, sampeyan terno mulih yo... iki mang wes tak
golek i munyer-munyer ra ketemu.”
Cak Darmin, Cak Parman : Inggih
mbah..
(Ning dalan Cak Darmin ketemu
karo Mbak Dira)
Cak Parman : “Mbak Dira, arep e
nang ndi kok bengi bengi boyongan?”
Mbak Dira : “Inggih, kula ajeng
e wangsul pak ten Surabaya.”
Cak Darmin : “Yo wes ati ati
mbak, arek arek mari ketemu pocong soal e ndek prapatan...”
Mbak Dira : “Inggih pak,
monggoo..” (Mari pamitan langsung mlayu)
(Pas Cak Darmin lan Cak Parman
teko ning omah e Pak rt)
Cak Darmin : “Bu rt, niki, kulo
nemu hp, niki hpne nduk e, nggih?”
Bu rt : “Iyo Cak, sampeyan nemu
ndek ndi?”
Cak Darmin : “Niki wau kulo
dititip i kaliyan mbah e Ula.”
Bu rt : “Oalah suwon loh Cak
Darmin, Cak Parman. Lek gak sampeyan temokno aku lak male nukokno hp maneh iki.”
Cak Darmin, Cak Parman : “Inggih...
sami sami....”
Ula : “Bu rt....”
Bu rt : “Melbuo nduk, ono opo?
Kowe mau digolek i mbah loh”
Ula : “Iki loh bu rt, aku mau
ketemu pocong. Lha iki pocong e saiki melu aku nang kene”
(Bocah 3, Cak Parman, Cak
Darmin, Mbak Paijem mbengok barengan)
Pocong :
(....................................)
Ula : “Lha iki jarene pocong e
iku gak njupuk hp. Dek e ora seneng nek diarani njupuk hp.”
Bu Rizki : “Assalamu alaiku....”
(Kabeh podo kaget)
Bu rt : “Yallah... bu...”
Bu Rizki : “Iki ono opo to? Kok
rame rame ning kene. Lho Ula, kowe digolek i mbah e loh... Anis ndi iki? Kok
jam 10 kerja kelompok gak mari mari??”
Bu rt : “Sek to, iki
omong-omongan karo pocong!”
Bu Rizki : “Astagfirullah!!!
Pocong e ning kene...???”
Ula : “Lho Pocong e balik Bu
rt, jarene wes mari kate ngomong ngono tok nang aku. Yo wis yo aku mulih disek.
Cak Parman, Cak Darmin, Ayok terne aku mulih”
Mbak Dias : “Bu rt, Pak rt
pundi?”
Bu rt : “Lha iki lapo to kok
rame-rame mbak mbak?? Pak rt ne lagi onok perlu nang Malang.”
Mbak Anghyang : “Niki loh buk,
sing nyolong hp kula kalih hpne mbak Dias ajeng e kabur.”
Bu rt : “Lho mbak Dira? Lapo
kok isone nyolong hpne kancane dewe?”
Mbak Dira : “Inggih buk, kulo
nyuwun pangapunten, kula salah....”
Mbak Dias : “Iyo Dir, lha hp ku
ambek hpne Anghyang balekne hayo”
Mbak Dira : “Hp mu wes tak dol
rek, tak nggo mbayar kuliah”
Mbak Anghyang : “Olah, yo wes
ojok mbaleni maneh yo Dir. Tapi tetep, duit e kudu mbalik nang aku karo Dira
maneh...”
Mbak Dira : “Iyo Mbak.. nko tak
balekne” (Nangis)
Mbak Dira : “Sepurane yo rek,
aku nggawe salah nang awakmu kabeh. Aku gak ngerti carane aku nebus dosa ku
nang awakmu kabeh”
(Mbak Anghyang, Mbak Dira lan
Mbak Dias pada rangkul-rangkulan)
Bu Rizki : “Olah nduk, iki kae
iso digawe pelajaran, yen urip iki kudu jujur.....”
Arek 3 : (Melu nangis)
Bu rt : “Lha iki kok podo
tangis tangisan to? Da, wes jam 12 loh... kowe gak turu a?”
Ida : “Iyo buk...”
Bu Rizki : “Nis, ayok mulih
nduk, mene kawanen...”
(Akhir e kabeh mulih nang omeh
e dewe-dewe)
